اکنون بیش از هر زمان دیگری از اهمیت بهداشت روان و ضرورت اطمینان از سلامت آگاه شدیم. تا حد زیادی، کل جهان تغییراتی در زندگی روزمره خود تجربه می‌کنند که همه این تغییرات ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹ است.
طی هفت ماه گذشته کل جهان به حالت سکون درآمده است. این همه‌گیری، وضعیت اضطراری جهانی ایجاد کرده که هیچ نشانه‌ای از توقف ندارد. امسال با همه‌گیر شدن ویروس کرونا، سلامت روان میلیون‌ها نفر در سراسر جهان تحت تاثیر قرار گرفته است و استرس مربوط به فشارهای مالی ناشی از همه‌گیری، اضطراب در مورد سلامتی، فاصله‌گذاری با گذراندن وقت بیشتر در خانه یا غم از دست دادن عزیزی مشاهده می‌شود.
در روز جهانی بهداشت روان سال۲۰۲۰ که در ۱۰ اکتبر برگزار می‌شود، بیش از هر زمان دیگری اهمیت نامگذاری روزی به عنوان روز سلامت روان برای همه مشخص شد. بحران هفت ماه گذشته بر سلامت روان ما از طرق مختلف تاثیر گذاشته است و در این روز دریافتیم با برداشتن یک گام به عقب و واکاوی خود و احساسات خود، کاری در مسیر سلامت روان انجام خواهیم داد.
استرس و اضطراب ناشی از تهدید مداوم سلامت جسمانی شخصی و عزیزان، به‌تنهایی برای ایجاد آشفتگی کافی است و انزوای همراه با قرنطینه شدن ترکیب مرگباری ایجاد کرده و بسیاری از افراد را به‌سوی افسردگی سوق داده است. با سقوط اقتصاد و از دست دادن مشاغل، عدم اطمینان و پریشانی عاطفی تقریبا بر کل جمعیت جهان سایه افکنده است. در طول این همه‌گیری، آمارها افزایش نگران‌کننده‌ای از تعداد افراد تحت تاثیر مشکلات بهداشت روان را نشان می‌دهد.
شواهد غیررسمی نشان می‌دهد که این اقدامات اخیر، اگرچه در مبارزه با ویروس مهم است، اما ضربه‌ای برای افرادی است که برای مقابله با بیماری روان تلاش می‌کنند. تحقیقات بنیاد بهداشت روان نشان می‌دهد که در ادامه روند همه‌گیری و محدودیت‌های مربوط به آن، میزان چگونگی کنار آمدن مردم با مشکلات روان کاهش داشته است. پیش از همه‌گیری، واضح بود که سطح بالاتری از نابرابری مالی با شیوع بیشتر مشکلات جسمی و روانی مرتبط است و با ثروتمندتر شدن کشورها اما نابرابر ماندن، میزان بیماری‌های چند اختلالی افزایش یافته است و تا زمانی که دولت‌ها برای تقویت شبکه‌های امنیت اجتماعی اقدام جسورانه‌ای انجام ندهند، این نابرابری‌ها بیشتر می‌شوند.
لازم به ذکر است، ما به‌سادگی نمی‌توانیم عواقب اقتصادی کووید-۱۹ را از اولویت‌های بهداشت عمومی جدا کنیم. این دو باهم گره‌خورده‌اند و در رقابت نیستند. بیکاری بیشتر و ناامنی شغلی تاثیرات مخربی ازجمله خطر افزایش خودکشی، مرگ، مصرف مواد مخدر و خشونت خانگی بر سلامت جامعه خواهد داشت.
واقعیت این است که ما به‌طور ذاتی موجوداتی اجتماعی هستیم و برای پیشرفت به ارتباط فیزیکی با دیگران متکی هستیم. در حال حاضر این بحران سلامت بر همه افراد تاثیر داشته است، به عنوان مثال، دانش‌آموزان، گروه سنی هستند که به‌احتمال‌زیاد احساس تنهایی را تجربه می‌کنند ( ۳۲درصد در مقایسه با ۲۱درصد از جمعیت عمومی). سال‌های دانش‌آموزی سال‌های دشوار تحول است و می‌تواند برای بسیاری از جوانان سخت باشد.
به‌جای ایجاد فشار، باید سعی کنیم نیازهای عاطفی آنان را هنگام تحول به بزرگسالی ازنظر بیولوژیکی، اجتماعی و مالی درک کنیم. اگر قرار است محدودیت‌های بیشتری در محیط اعمال شود، باید حمایت بهداشت روانی را نیز در محیط افزایش دهیم.
به همین ترتیب، افراد مسن و کسانی که ماه‌ها ارتباط محدود با جهان خارج داشتند، نگران اعمال محدودیت‌هایی در ماه‌های زمستان هستند که این مدت‌زمان سختی برای آنان خواهد بود. اگر بخواهیم احساس ناامیدی را در میان برخی از آسیب‌پذیرترین گروه‌ها برطرف کنیم، به احیای تلاش‌های جمعی الهام بخشی نیازی داریم.
حتی قبل از همه‌گیری، آمار منتشر شده وضعیت وخیمی را نشان می‌داد، حدود ۴۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان با نوعی اختلال روانی زندگی می‌کنند. در پاسخ به این مورد، سازمان بهداشت جهانی و فدراسیون جهانی بهداشت روان، مردم دنیا را ترغیب می‌کنند که توجه بیشتری به بهبود روان‌شناختی خود داشته و قبل از اینکه دیر شود به دنبال کمک باشند.
یکی از ساده‌ترین راه‌هایی که می‌توانیم امتحان کنیم، ورزش است. مدت‌هاست که مزایای ورزش کردن بیان‌شده است، اما امسال بیشتر نمایان شده است.
ورزش لازم نیست سنگین باشد، یک پیاده‌روی ساده می‌تواند کافی باشد برای اینکه شما احساس مثبتی داشته باشید. بر اساس اظهارات بنیاد بهداشت روان انگلستان، ۲۰ تا ۳۰ درصد خطر افسردگی و زوال عقل در بزرگسالانی که در فعالیت‌های بدنی روزانه شرکت می‌کنند، کمتر است.
کیم هندرسون، روانشناس بالینی در مرکز علوم اعصاب آلمان می‌گوید: «صرف‌نظر از سن و سطح تناسب‌اندام، اختصاص وقت برای ورزش به‌طورقطع برای سلامت روان ما بسیار مفید است و ارتباط نزدیکی با عملکرد مغز دارد. ورزش با افزایش مواد شیمیایی شادی‌بخش، مانند اندورفین، احساس خوشبختی و سرخوشی ایجاد می‌کند. با افزایش ضربان قلب، غلظت نوراپی نفرین در مغز نیز افزایش می‌یابد که به بدن در غلبه بر استرس و تنظیم خلق‌وخو و کاهش احساس اضطراب کمک می‌کند.»
این مزایا در طول سال جاری بارزتر شده است. ازآنجاکه مردم در خانه‌های خود محبوس بودند و سالن‌های ورزشی و باشگاه‌های بدن‌سازی بسته بودند، بسیاری به‌سرعت تاثیر بی‌تحرکی بر سلامت روان خود را احساس کردند و به تمرینات آنلاین روی آوردند. ورزش هرگز فقط کاهش وزن نیست، برای بسیاری از افراد اکنون اعتمادبه‌نفس و کار با دیگران برای دستیابی به اهداف است.
هندرسون موافق است که ورزش مزایای خارق‌العاده‌ای دارد و می‌تواند تا حدودی همه جنبه‌های سلامتی را از درون بهبود ببخشد.
با نزدیک شدن زمستان، با آمدن شب‌های سرد و تاریک، سعی کنیم رویه‌های مبتنی بر تعامل اجتماعی را حفظ کنیم و زمانی را به فعالیت بدنی، سرگرمی، خوب غذا خوردن و خواب باکیفیت اختصاص دهیم. بیایید به خود یادآوری کنیم مواردی وجود دارد که می‌توانیم کنترل کنیم و مواردی است که نمی‌توانیم آنها را کنترل کنیم. با جلب توجه خود به وظیفه پیش رو، کمتر سرگرم تفکراتی می‌شویم که می‌توانند به احساسات جسمانی اضطراب منجر شوند. ذهن آگاهی، یوگا، مراقبه، ورزش و سرگرمی‌ها روش‌های آرام‌سازی خوبی هستند.
لازم است از احساس به دام افتادن، تحقیر و ناامیدی جلوگیری کنیم و اعتمادبه‌نفس افراد را دوباره بسازیم. همه ما در حمایت از یکدیگر نقشی داریم و باید از آسیب‌پذیرترین افراد نیز محافظت کنیم.
منابع:
Hindustan Times
thenational.ae
thenaional.scot news
